ANGKOR TRIP (ตอนแปด - COFFEE BREAK)

เนื่องจากว่ามีน้องคนหนึ่งในกลุ่มทัวร์ครั้งนี้ ติดกาแฟงอมแงม และเนื่องด้วยใกล้ ๆ โรงแรมที่เราพักนั้น มีร้านกาแฟที่เราเล็ง ๆ ไว้อยู่ร้านหนึ่ง (ร้าน T&COFFEE WORLD)

ที่ร้านมีป้ายบอกราคากาแฟ พร้อมรูปสวยงาม ดูแล้วน่ากินเป็นยิ่งนัก ราคาก็โอเค รับได้ เราก็เลยตกลงกันว่า เย็นนี้ หลังจากกลับจากท่องเที่ยวนครวัดแล้ว เราจะมากินกาแฟ กับแพนเค้ก ที่ร้านนี้กัน

กลุ่มเล็ก ๆ ของเราทั้ง 4 คนก็ตะลอนเข้าไปในร้านกาแฟแห่งนี้ จัดการสั่งกาแฟเย็น (ใส่นม) 3 ที่ กาแฟร้อน (ลาเต้) อีกหนึ่งที่ พร้อมแพนเค้ก 2 จาน

หะแรก ก็สังเกตเห็นว่า ร้านนี้มีลูกค้า 2 โต๊ะแล้ว โต๊ะแรกก็จะเป็นครอบครัว สัก 6 คนได้ล่ะมั้ง ส่วนอีกโต๊ะหนึ่งก็จะลูกค้าอีกประเภทหนึ่ง อายุประมาณคนทำงานประมาณ 3-4 คนได้ ไม่แน่ใจ

อาหารต่าง ๆ ก็ทยอยกันมาที่โต๊ะครอบครัว เราก็เฉย ๆ กัน คุยกันไปออกรสออกชาติ

15 นาทีผ่านไป กาแฟของเราก็ยังไม่มากันเลย ก็เอ่อ…ไม่เป็นไร คุยกันต่อก็ได้

แล้วอาหารต่าง ๆ ของลูกค้าอีกโต๊ะก็ทยอยกันมาจนครบ

สักพัก พนักงานในร้านก็มาบอกว่า ขอโทษนะคะ นมหมดค่ะ เปลี่ยนกาแฟเย็นใส่นมเป็นอย่างอื่นได้มั้ยคะ

เราก็…ได้ ๆ งั้นเอากาแฟเย็น ไม่ใส่นม ก็ได้

ค่ะ ค่ะ ได้เลยค่ะ รอสักครู่นะคะ

สักพัก ลาเต้ ก็มาถึง แต่…เพียงที่เดียวเท่านั้น

พวกเราก็คิด กาแฟเย็น มันชงกันยากเย็นอย่างงั้นเชียวหรือไร ทำไมมันช้าซะขนาดนั้น ไม่เข้าใจ

10 นาที 15 นาทีผ่านไป พวกเราก็เริ่มโมโหกันแล้ว โมโหในแง่ว่า โมโหไม่จริงน่ะ ออกแนวตลก ๆ ซะมากกว่า หัวเราะเอิ๊กอ๊ากกันไป พลางนินทาร้าน ว่าทำไมช้าจังฟะ

พนักงานในร้านซึ่งอาจจะฟังภาษาไทยออก ก็เดินเข้ามา ขอโทษ แล้วบอกว่า รอแพนเค้กอีกสักครู่นะครับ ช้านิดนึงนะครับ

ด้วยความที่รอนาน จะชั่วโมงนึงแล้ว โมโหตงิด ๆ ก็เลยพูดไปเลยว่า ไอ้ที่สั่งน่ะ ไม่เอาแล้ว คิดตังค์เลยก็แล้วกัน

พนักงานก็หน้าตาเหรอหรา รีบไปตามหัวหน้ามา

พอหัวหน้ามา ก็ขอโทษขอโพยใหญ่ บอกว่า น่านะ รออีกแป๊บนึงนะครับ เดี๋ยวเอากาแฟมาให้นะ ใจเย็น ๆ นะพี่ นะพี่นะ

เราก็โอเค โอเค กันไป ดูซิว่ากาแฟ แพนเค้ก มันจะอร่อยขนาดไหนฟะ ถึงแบบว่า…ทำโคตรช้าขนาดนี้ หรือว่ามันเป็นกาแฟอย่างดี แป้งแพนเค้ก อย่างดี

สักพักกาแฟเย็นของเราก็มา แต่ว่าทยอย ๆ กันมา ทีละแก้ว ทีละแก้ว แก้วหนึ่งห่างกันประมาณ 3-5 นาที ซึ่งก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงทำนานขนาดนั้น คาดว่าคงจะชงทีและแก้วน่ะ

พอชิมแล้ว รสชาดก็เป็นกาแฟร้อนใส่น้ำแข็งนั่นแหละ ขมมากมาย เพื่อนบางคนถึงกับเลิกกินไปเลย ก็มันไม่อร่อยนี่นา ทนกินทำไมกัน

เราก็เลยใส่น้ำตาลลงไป จริง ๆ ก็รู้นะว่าน้ำตาลไม่ละลาย แต่ขอให้ได้ใส่ ขอหวานนิดนึง

กินไปก็กรุบ ๆ ดี พวกเรากินไปก็หัวเราะเอิ๊กอ๊ากกันไป เพราะโกรธพนักงานที่ร้านไม่ลง หน้าตาเค้าดูว่าผิดจริง แบบว่าจริงใจน่ะ ก็เลยโกรธไม่ลง ได้แต่คุยติดตลกกันไป สนุก ๆ

แล้วแพนเค้กก็ออกมาให้ลิ้มรส 1 จาน รสชาดก็งั้น ๆ นั่นแหละ ไม่ถึง 5 นาที มันก็เกลี้ยง

แล้วจานที่สองก็ตามมา ไม่ถึง 5 นาที ก็เกลี้ยงอีกเช่นกัน

สรุปแล้วพวกเราอยู่ในร้านนี้ประมาณ 1 ชม. (ตั้งแต่ประมาณ 16.30 – 17.30 น. เห็นจะได้) แต่กินนู่นกินนี่กัน ยังไม่ถึง 15 นาทีด้วยซ้ำ แต่กลับต้องรอแค่กาแฟ กับแพนเค้กถึง 45 นาที โอ้…มายก้อด มันจะบรรจงทำอะไรขนาดนี้หนอ

เวลาผ่านร้านนี้ทีไร พวกเราก็ได้แต่อมยิ้ม มองหน้า แล้วหัวเราะกันไป ก็ เออ…รอกันไปได้เนาะ