เจ้าเฟรม กะปอมน้อย (เอเอฟแปด) Week 12 - Final Week

วีคนี้ 18 คนที่ออกจากบ้านไปแล้ว กลับเข้ามาร่ำเรียน จัดโชว์กลุ่มกัน แต่คนดูบางคนอย่าง NaaToy แบบว่าโคตรรำคาญ เพราะเสียงดังมากมาย จนน่าหนวกหู รำคาญ จำได้ว่าค่ำวันอาทิตย์ของวีคนี้ เลิกดูไปนอนตั้งแต่ 4 ทุ่ม เพราะทนไม่ไหว

แต่หลังจากครูเอ๋ครูใหญ๊ใหญ่ของเราออกมาประกาศกฎ การเรียนการสอนต่าง ๆ นานา ก็เริ่มโอเคขึ้น คนดูอย่างเรากลับมาดูได้ตามปกติ

หลังจากที่ส่งเจ้ากะปอมน้อยมาถึงวีคสุดท้าย สู่อิมแพคแล้ว เงินที่เหลืออยู่ในซิมก็จัดการโหวตไปให้หมดซะ ไม่เคยใช้ซิมของทรูมาก่อน ก็ต้องใช้เพราะเจ้าเฟรมนี่แหละ เฮ้อ...ฉัน

ก็ไม่ได้หวังให้เจ้านี่เป็นที่แชมป์หรอกนะ รู้อยู่ว่าคงชิงที่ 4 หรือที่ 5 กับเจ้าเต๋านี่แหละ คือ..อย่างน้อยก็ได้เล่นกีตาร์ที่อิมแพค ดีใจด้วยนะกะปอมเอ๊ย

จากที่ดูในบ้านแม็ค มั่นใจว่าเจ้านี่ทำงานได้ทั้งเบื้องหน้าเบื้องหลังของวงการเพลงแน่นอน ร้องเพลงก็ดี เล่นดนตรีก็ได้ ทั้งแต่งเพลง แต่งทำนอง ทำ Backing Track ได้เองอีกต่างหาก จะเก่งอะไรขนาดนี้หนอ ยังลุ้นอยู่ว่าถ้าเจ้านี่ได้เรียนมหาวิทยาลัยสาขาดนตรี อนาคตในวงการนี้คงไปได้ไกลแน่นอน

เข้าเรื่องดีกว่า วีคนี้เป็นการเลือกเพลงที่จะร้องเอง เจ้าเฟรมเลือกเพลง "ของขวัญ" เล่นกีตาร์อีกแล้ว แล้วจะโดนดูดวิญญาณอีกหรือเปล่า ก็รอลุ้นกันไป ส่วนเพลงสากลก็เป็นเพลง "Umbrella"

ยังจำได้ว่าวันแรกครูเล็กบอกเจ้านี่ว่าอย่าเล่นกีตาร์เพลง "ของขวัญ" เลย ยืนร้องเพราะ ๆ ดีกว่า เพลง "Umbrella" ค่อยเล่นกีตาร์ กระโดดไปกระโดดมาตามสไตล์ของเจ้าเฟรมจะดีกว่า ส่วนตัว NaaToy ก็ไม่อยากให้เล่นกีตาร์เหมือนกัน เกรงว่าจะไม่มีสมาธิร้องเพลงอีก แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่ามาถึงอิมแพคแล้วนี่นะ ก็ต้องทำตามที่ใจใฝ่ฝันไว้ จะดีไม่ดีอีกเรื่องหนึ่ง แต่ส่วนตัวแล้วคิดว่าเจ้าเฟรมคงทำให้ดีที่สุดอยู่แล้ว เพราะมาถึงรอบสุดท้ายแล้วนี่นา ยังไงเจ้านี่ก็ตั้งใจเป็นปกติอยู่แล้ว วีคนี้คงตั้งใจอีกเป็นสิบเท่า เชียร์สุดใจขาดดิ้น

ช่วงคอนเสิร์ต กะปอมน้อยของเราพูดเข้าเพลงได้ดีมาก อย่างว่ามันเพลงที่เลือกมาเอง ที่เลือกมามันก็มีเหตุผลในตัวของมันเอง เพราะฉะนั้นเวลาพูดเข้าเพลงจึงได้ดีกว่าวีคที่ผ่านมา นอกจากพูดเข้าเพลงได้ดีแล้ว เล่นกีตาร์ด้วยร้องเพลงด้วยก็ทำได้ดี อารมณ์เพลงก็ดีอีกต่างหาก สมกับ Final Week จริง ๆ เฟรม ว่าแล้วก็มาดูกันดีกว่า

ส่วนเพลง "Umbrella" ก็แบบโคตรมันส์จนรู้สึกเหนื่อยแทน แต่...มันส์จริง ๆ มาดูเหอะ

ที่สุด เจ้าเฟรมก็ได้ที่ 4 ตามคาด คอนเสิร์ตวีคนี้ พูดได้เลยว่าทุกคนสามารถเป็นแชมป์ได้ โดยไม่มีข้อสงสัยเลย ส่วนตัวแล้วก็ดีใจที่เจ้าเฟรมไม่ติด 1 ใน 3 เพราะกลัวว่าจะงานเยอะจนเรียนไม่ทันเพื่อน อยากให้เรียนจบม.6 เหมือน ๆ กับเพื่อนรุ่นเดียวกัน ก็แค่นั้น และคิดว่าด้วยความสามารถที่มีอยู่อย่างมากมายขนาดนี้ กะปอมน้อยของเราคงอยู่ในวงการนี้ได้ ไม่ว่าจะเป็นงานเบื้องหน้าหรือเบื้องหลัง คอยเป็นกำลังใจให้ และจะคอยติดตามผลงานของเด็กเก่งคนนี้

เจ้าเฟรม กะปอมน้อย (เอเอฟแปด) Week 11

เมื่อไทด์กลับมา เหล่าลูกอิสานก็กลับมาครบทีมอีกครั้ง ตามภาพ เครดิต DC.เก้าแต้มจ้ะ

และเมื่อไทด์กลับมา รวมกับเลเวลความลามกของเจ้าหมีเจมส์ที่มากขึ้นตามลำดับ อีกทั้งความลามกของเจ้าเฟรมอันเป็นเรื่องปกติ ขบวนการจังไรเด้อจึงถือกำเนิดเกิดขึ้นมา ตามภาพ เครดิต DC.เก้าแต้มจ้ะ

เมื่อไทด์กลับมาสร้างสีสรร สร้างความสนุกสนานแล้ว ก็ถึงเวลาแจกโจทย์ ซึ่งโจทย์วีคนี้ก็คือค้นหาตัวตน ประมาณว่าต้องนำเพลงโจทย์ที่ได้มานำเสนอในความเป็นตัวของตัวเอง เพลงโจทย์ในวีคนี้เป็นเพลงที่คุณดี้และคุณโอมแต่ง เรียบเรียงเอง เจ้าของเพลงมาเอง เพราะฉะนั้นจะเอาเพลงไปปู้ยี่ปู้ยำขนาดไหนก็ได้ แต่ยังต้องคงเมโลดี้เดิมไว้

เจ้าเฟรมได้เพลง "ขอบใจจริง ๆ" กับ "ลงเอย" ไม่ใช่แค่ร้องในแบบของตัวเองเท่านั้น จะต้องพูดเข้าเพลงด้วยซิ โดยกำหนดเวลาไว้ให้ในแต่ละเพลง แล้วเจ้าเฟรมจะรอดมั้ยเนี่ยะ พูดไม่ค่อยรู้เรื่องซะขนาดนี้นะ งวดนี้ได้เล่นกีตาร์อีก แต่มีกำชับว่าต้องร้องเพลงให้ได้ดีด้วย ไม่งั้นอาจจะไม่ให้เล่น โถ...แค่นี้เจ้าเฟรมก็ดีใจจะแย่แล้ว

สำหรับ NaaToy คิดว่าวีคนี้ก็ธรรมดา ๆ เพราะเจ้ากะปอมก็มีตัวตนมานานแล้ว ทั้งเสียง การร้อง ว่าแล้วก็มาดูคอนเสิร์ตกันดีกว่า

แล้วก็เพลง "ลงเอย" พร้อมกีตาร์คู่ใจเค้าล่ะ

และนี่คือโฉมหน้า 6 คนสุดท้ายที่ได้ไปชิงชนะเลิศที่อิมแพค และที่สุดเราก็ส่งเจ้ากะปอมไปเล่นกีตาร์ที่อิมแพคได้แล้ว เย้...(เครดิตภาพ:DC.เก้าแต้ม)

เจ้าเฟรม กะปอมน้อย (เอเอฟแปด) Week 10 - ใครหนิ เอาออกได้มั้ยมันน่าเกลียดดดดด

วีค Musical แค่ชื่อก็โหดเอาการ ทั้งเล่นละคร ทั้งร้องเพลง โอ้ว...กะปอมน้อยจะทำได้มั้ยเนี่ยะ

วีคนี้ NaaToy โคตรเครียดเลย ลุ้นเจ้าเฟรมว่าจะเล่นบทโมโหสุด ๆ ช่วงที่จอยมาชวนไปเล่น แล้วก็พูดถึงแพรวา ได้รึเปล่า? เพราะเท่าที่ดูมันไม่โอเคน่ะ ก็ลุ้นว่าเมื่อไหร่จะแสดงได้ เพราะทั้งสองคนเป็นประเภทไม่ค่อยแสดงอารมณ์อยู่แล้ว ยิ่งมาเล่นด้วยกัน โดยที่ไม่มีคนมาช่วยบิ้วอารมณ์อีก ก็ยิ่ง เฮ้อ...เครียดแทน

แต่ครูเล็กก็เคี่ยวเข็ญสองคนนี่สุดฤทธิ์กันเลยทีเดียว ครูเค้ามั่นใจว่าสองคนนี้เล่นได้ ก็โดนดุแรง ๆ บ้างเหมือนกัน คนดูอย่างเราก็...คู่นี้มันโดนดุอีกแล้วเหรอ บางครั้งก็แทบไม่อยากดู เพราะสงสาร ขนาดเราดูเฉย ๆ ยังเครียดเลย แล้วเจ้าสองคนนี้ล่ะ

แถมวีคนี้เจ้าเฟรมได้เล่นกีตาร์สมใจ แต่พอ...ซ้อมละครไป ๆ มา ๆ บรรดาครู ๆ เรา ๆ ท่าน ๆ ก็เริ่มเล็งเห็นแล้วว่า กีตาร์มันเป็นภาระรึเปล่า เล่นละครอย่างเดียวก็ไม่ไหวแล้ว อารมณ์ก็ไม่ได้ เพลง "อยากจะลืม" ก็ยังร้องไม่ได้ดี แล้วจะต้องมาเล่นกีตาร์กันอีก ปกติเจ้านี่ก็ถูกกีตาร์ดูดวิญญาณอยู่แล้ว พอได้เล่นกีตาร์อีกก็แทบไม่สนใจอะไร ไม่มีสมาธิกับใครหรืออะไรอีกแล้ว บรรดาครู ๆ ก็พากันลงมติกันว่าเจ้าเฟรมมันดื้อที่สุดในรุ่น เพราะบอกอะไรแล้ว อันไหนไม่ชอบ ก็จะไม่ทำ ประมาณว่าอัตตาสูงว่างั้นเถอะ แต่...ของอย่างนี้มันต้องเจอกับตัวเอง ถึงจะรู้ว่าควรจะเชื่อครูที่เค้าหวังดีกับเราหรือไม่ ก็ด้วยความเป็นเด็กอีกนั่นแหละ คือ...คิดว่าตัวเองไม่ชอบ ก็คิดว่าทำไม่ได้ มันก็เป็นการปิดโอกาสไปส่วนหนึ่งแล้ว ถ้าเปิดรับสักนิด ใส่ใจมันสักหน่อย ไม่ปิดกั้นตัวเอง คาดว่าเจ้าเฟรมคงทำได้ดีกว่านี้เยอะแยะเลยทีเดียว

จำได้ว่าวันศุกร์ช่วงบ่าย ด้วยความที่อารมณ์โมโหมันไม่เกิด เจ้าเฟรมก็จัดการทำให้ตัวเองเจ็บซะ ถ้าจำไม่ผิดประมาณว่าเอามือไปทุบอะไรสักอย่าง แล้วก็เล่นบทโมโหที่มันเวอร์จนเกินเหตุ NaaToy ดูแล้วโคตรเครียดอ่ะ อารมณ์มันแรงไปกว่าเหตุการณ์ในละคร เจ้าตัวก็เครียดด้วยล่ะ พอร้องจบ เข้าฉาก ต้องให้แพรวนวดขมับให้ เห็นแล้วทั้งเศร้า ทั้งเครียด แทบจะร้องไห้ตามเลย ครู ๆ ต้องหายามาทามือให้ ทางครูเล็กกำชับมาว่าให้มาเล่นละครต่อด้วย ปรากฎว่าเจ้านี่เข้าใจว่าไม่ต้อง ก็ไปห้องน้ำ คิดว่าคงจะไปร้องไห้เพราะเครียดหรืออะไรก็แล้วแต่ พอจอยไปตาม เจ้าเฟรมกลับบอกว่าครูเล็กบอกไม่ต้องเข้าไปแล้ว เจ้าจอยกลับเข้าห้องแดนซ์ ครูเล็กก็ว่าเอาอีก ว่าทำไมไม่ฟังดี ๆ บอกให้กลับมาด้วย เจ้าจอยก็ออกไปตามที่ห้องน้ำอีก เจ้าเฟรมออกมา พร้อมกับตาแดง ๆ หน้าแดง ๆ เฮ้อ...เห็นแล้วเศร้า เจ้าจอยก็เข้าใจอารมณ์เฟรมดี เพราะเล่นคู่กัน โดนดุโดนว่าก็โดนด้วยกัน ก็เห็นใจ บอกให้เจ้าเฟรมล้างหน้าล้างตาซะ อืมม์...เครียดจริง ๆ

จากนั้นอารมณ์มันก็ต่อเนื่องกันมา จนซ้อมช่วงใกล้ ๆ จบ ก็มีการร้องไห้กันจริง ๆ หน้าแดงกันไป ทั้งจอยทั้งเฟรม เฮ้อ...ทำไมมันเครียดกันอย่างนี้ว้า

ช่วงค่ำ ครูรักจึงมาสอนวิธีการเล่นละครที่ถูกต้อง มันไม่ควรต้องลงไม้ลงมือเพื่อให้ตัวเองเจ็บ เพื่อที่จะได้แสดงอารมณ์ออกมาตามบท ที่ถูกแล้วก็คือการฟัง ฟังแล้วรู้สึก มี Inner Monologue รู้ความหมายของสิ่งที่พูด พูดเพื่ออะไร ต้องการอะไร พูดในอารมณ์อะไร และพูดกับใคร ส่วนความรู้สึกก็ให้รู้สึกเหมือนที่ตัวละครคิด ไม่ใช่รู้สึกแบบตัวเอง ไม่เครียด ไม่กลัว กับการแสดง สร้างความเชื่อ ก็ปรากฎว่าเล่นได้ดีขึ้น NaaToy ก็โล่งใจขึ้นมานิดส์นึง

วันคอนเสิร์ตจริง แทบไม่อยากดูฉากของเจ้าเฟรมเลย รู้สึกว่ามันเครียด แต่ก็ดู ๆ ไป ก็เอ่อ...ดีกว่าซ้อมใหญ่ แต่ก็ไม่ประทับใจนัก กลับไปชอบช่วงที่เจ้านี่เล่นรับส่งกับเพลงเจ้าแพรว "ก้อนหินก้อนนั้น" อารมณ์มันดูต่อเนื่อง ได้ฟิลมาก ๆ ดูกันเลยดีกว่า

ตามด้วยเพลง "อยากจะลืม" ที่เจ้าเฟรมทั้งร้อง เล่นกีตาร์ เล่นละคร ในเวลาเดียวกัน เครียดค่ะเครียด

ส่วนตัวแล้ว เพลงที่ประทับใจที่สุด ขับร้องโดยหมู่มวล คือเพลง "ของขวัญจากก้อนดิน" เป็นเพลงหมู่มวลที่ประทับใจที่สุดในซีซันนี้ก็ว่าได้

ขอแถมอีกเพลงแล้วกัน เพลงสนุก ๆ ของหมู่มวลเช่นกัน "เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม" น่ารักดี ชอบ ๆ

และวีคนี้เอง ทำให้เกิดประโยคยอดฮิตประจำซีซันจากเจ้าเฟรม "ใครหนิ" และ "เอาออกได้มั้ยมันน่าเกลียดดดดด" พูดเฉย ๆ ไม่ได้ต้องใส่สำเนียงขอนแก่นเข้าไปด้วย จะได้อรรถรสยิ่งขึ้น

วีคนี้ไม่มีคนออก แถมยังมีรางวัลให้กับความพยายามให้การแสดง Musical ครั้งนี้ รางวัลก็คือเจ้าไทด์นั่นเอง ที่ได้กลับมาเรียนกับเพื่อน ๆ อีกหนึ่งสัปดาห์ ถูกใจเจ้าเฟรมเค้าล่ะ

เอ่อ...ไม่จบสักที จบการแสดง ก็ประทับใจเจ้าเฟรมอีก ช่วงที่กอดกันทั้งแปดคน ช่วงที่กอดจอย ประมาณว่าผ่านพ้นมาได้แล้ว ช่วงที่กอด กราบ ครูเล็ก พร้อมกับขอโทษที่ตัวเองทำได้ไม่ดี น้ำตาเอ่อล้นอีกแล้ว ว่าแล้วก็มาดูภาพประทับใจกันดีกว่า

เจ้าเฟรม กะปอมน้อย (เอเอฟแปด) Week 9

วีคนี้เป็นวีคเพลงพระราชนิพนธ์และเพลงอมตะ เจ้าเฟรมได้ร้องเพลงคู่กับเจ้าต้นในเพลงพระราชนิพนธ์ "ชะตาชีวิต" กะปอมดีใจที่ได้คู่ต้น เพราะชื่นชอบการร้องเพลงของต้น ส่วนเจ้าต้นก็ชอบเสียงเจ้าเฟรมอยู่มิใช่น้อย พากันดีใจกันไป

ในส่วนของเพลงอมตะ เจ้าเฟรมได้จับคู่กับคชาในเพลง "ชวนน้องแต่งงาน" ส่วนเพลงเดี่ยวกะปอมน้อยของเราได้เพลง "ร้องไห้กับเดือน" เป็นเพลงลูกทุ่งที่เจ้านี่ไม่ค่อยถนัดนัก เห็นแอบบ่นเสียดายว่าทำไมไม่หัดร้องเพลงลูกทุ่ง ทั้งที่แม่ชอบร้องเพลงลูกทุ่งเสียเหลือเกิน ไม่เป็นไร ก็สู้ ๆ กันไปเน้อกะปอม

หลังจากได้รับโจทย์ ก็ได้พบแขกรับเชิญซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเพลงพระราชนิพนธ์ ดร.ภาธร ศรีกรานนท์ นั่นเอง ถ้าคนที่เป็นแฟน AF ก็จะพบท่านทุกซีซั่นที่มีเพลงพระราชนิพนธ์ เจ้าเฟรมได้เล่นกีตาร์คลอไปกับแซคที่อาจารย์ท่านเล่น คิด ๆ แล้วเจ้าเฟรมได้เข้ามาเป็นนักล่าฝันซีซันนี้ใช้ชีวิตได้คุ้มชะมัด เกือบทุกวีคที่ได้เล่นกีตาร์ให้กับแขกรับเชิญ ยิ่งวีคนี้ได้เล่นกีตาร์คู่กับอ.ภาธร ยิ่งเป็นโอกาสที่ดีเข้าไปใหญ่ ถ้าไม่ใช่นักล่าฝันเจ้าเฟรมคงไม่มีโอกาสขนาดนี้แน่ ทำให้รู้สึกว่ากะปอมน้อยของเราใช้ชีวิตในบ้านเอเอฟได้คุ้มค่ามาก ดีใจแทนเจ้านี่จริง ๆ

วันซ้อมใหญ่พอบรรดาครู ๆ วิจารณ์ให้คำแนะนำ สองคนนี่ก็ปรับกันได้ดี ดูได้จากคอนเสิร์ตเลยจ้ะ

ส่วนเพลง "ชวนน้องแต่งงาน" อันนี้มันมาก ชอบ ๆ ยิ่งซ้อมใหญ่แล้วยิ่งมัน โดยเฉพาะท่อน "รูปร่างของพี่ก็ดีพอ" เจ้าเฟรมก็ลูบล่างซะ แหม ๆ มีเล่นคำด้วย ตลกดี ชอบจ้ะ สนุกดี

มาถึงเพลงเดี่ยว "ร้องไห้กับเดือน" รู้สึกว่าไม่ค่อยชอบเท่าไหร่นัก มันออกแนวร็อคไปหน่อย ไม่ประทับใจ

อ้อ...ลืมไป ถ้าจำไม่ผิดวีคนี้มีตลกเกิดขึ้นมาใหม่ 2 คณะ เริ่มจาก "แพรวเชิญฮา" เครติดภาพน่ารักจาก DC.เก้าแต้มจ้ะ

และคณะที่สอง "คะน้าหมูกรอบ" อันนี้เจ้าเฟรมคิดชื่อคณะเอง สร้างสรรค์เหลือเกินกะปอมเอ๊ย เครติดภาพน่ารัก ๆ จาก DC.เก้าแต้มจ้ะ ภาพแบบว่าชัด ตรงประเด็นมาก

เจ้าเฟรม กะปอมน้อย (เอเอฟแปด) Week 8 - ทูดู่พูคู่ฟู้

วีคจี้จุดอ่อน รู้ทันทีว่าเจ้าเฟรมจะต้องได้เพลงประเภทใช้เสียงสูง หรือเสียงหลบเป็นแน่ เพราะเจ้าตัวประกาศชัดเจนว่าไม่ถนัดมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เพราะงั้นจึงรู้ได้เลยอย่างไม่ต้องสงสัย ไม่ต้องมาทายกันให้ยุ่งยาก เป็นเพลง "เรื่องบนเตียง" นั่นเอง และก็ต้องลุ้นตัวโก่งอีกแล้ว ว่ากะปอมน้อยของเราจะทำได้หรือไม่

ส่วนเพลงคู่วีคนี้จับฉลาก ยังได้คู่กับเจ้าแพรวาอีกแล้ว เพลง "สุกี้ยากี้" นั่นเอง

วันแรกคลาสว๊อยส์ครูก๊องเป็นคนสอน เจ้าเฟรมตัวเกร็งร้องเสียงหลบ แรกสุดก็ออกเสียงอู้ๆๆๆๆ (ทำนอง "ทำได้เพียงแค่ฝัน") ซะก่อน ครูก๊องพยายามให้เจ้าเฟรมผ่อนคลาย นวด ๆ ไม่ให้เกร็งกล้ามเนื้อ พยายามให้กล้ามเนื้อจำได้ว่าทำยังไงจึงเป็นเสียงหลบ ก็นานอยู่เหมือนกัน สุดท้ายทำได้ ครูก๊องแกก็ดีใจซะไม่มี กระโดดกอด พาไปหาครูปุ้ม อวดให้ดู ไอ้ตัวเด็กเองก็ไม่ได้ดีใจมากมายขนาดครูเลย เห็นแล้วก็น่ารักดี บรรดาครู ๆ ลุ้นกันสุดตัว แต่...ก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง ยังใส่คำเข้าไปไม่ได้ ครูก็เลยให้ฝึกเสียงเป็นเสียงสระไปพลาง ๆ ก่อน เพื่อให้กล้ามเนื้้อมันจำ แล้วค่อยใส่เนื้อทีหลัง

ที่สุดก็เป็น "ทูดู่พูคู่ฟู้" ที่ฮิตติดหูกันจนถึงปัจจุบัน

ส่วนเพลง "สุกี้ยากี้" ที่ได้ร้องกับแพรววานั้น ไป ๆ มา ๆ ตีอารมณ์เพลงไปคนละอย่าง มันก็เลยไม่ซิงค์กันสักเท่าไหร่ คนเรามันก็มีข้อผิดพลาดได้เป็นเรื่องธรรมดา วันซ้อมใหญ่พอบรรดาครู ๆ วิจารณ์ให้คำแนะนำ สองคนนี่ก็ปรับกันได้ดี ดูได้จากคอนเสริ์ตเลยจ้ะ

ส่วนซ้อมใหญ่ของเพลง "ทูดู่พูคู่ฟู้" บรรดาครูลุ้นตัวโก่ง ที่สุดก็พากันกระโดดโลดเต้นที่กะปอมน้อยทำเสียงหลบได้ วี๊ดวิ้วกันใหญ่ แต่ในคอนเสิร์ตน่ะซิ มีจูออนมาเลื้อยรอบตัว ลูบไล้ต่าง ๆ นานา ตอนแรกเข้าใจว่ามาช่วยนวดคลายกล้ามเนื้อหน้า จะได้ออกเสียงหลบได้ ปรากฎว่าไม่ใช่วุ้ย ลูบไล้ทั้งตัวเลย จนเจ้าเฟรมแถมซี้ดอูยมาในเพลงด้วย แต่ก็ทำได้ทั้งสองท่อนเลย เก่ง ๆ นับถือ

ลงภาพตอนซ้อมใหญ่ดีกว่า จะได้เห็นบรรดาครู ๆ ลุ้น พร้อมวี้ดวิ้ว

ลงคอนเสิร์ตด้วยดีกว่า เพราะคนดูร่วมลุ้น กรี๊ดตอน "ทูดู่พูคู่ฟู้" กันยกใหญ่ สำเร็จจนได้นะเฟรม กะปอมน้อย

นอกจากกะปอมแล้ว วีคนี้ยังชอบหลินเป็นพิเศษอีกต่างหาก ตั้งกะเพลง "เมียนานาชาติ" ที่หลินมาร่วมแสดงด้วย รวมทั้งเพลง "ชิมิ" ของตัวเองอีก ดูซ้อมใหญ่ดีกว่า ชอบมาก ๆ แต่ดันออกวีคนี้ เสียดายอีกแล้ว

เจ้าเฟรม กะปอมน้อย (เอเอฟแปด) Week 7

วีคนี้วีคแดนซ์ NaaToy ก็เอาแล้วคิดอีกแล้ว เจ้าเฟรมมันจะดราม่าตลอดทั้งวีครึเปล่าว้า เพลงแดนซ์นะเว้ย มันต้องสนุกนะ แล้วจะเต้นได้รึเปล่าวะเนี่ยะ ยิ่งทาทาแซวตลอดว่าเดินยังกับจิ้งเหลน ในใจก็นึกตรูต้องลุ้นเจ้านี่อีกแล้วหรือเนี่ยะ เอาวะ ลุ้นกันไป

เจ้าเฟรมได้ร้องเพลงคู่กับเจ้าหมีเจมส์ในเพลง "เกรงใจ" สองคนต่างก็เต้นได้เก่งกาจเสียด้วยซิ เฮ้อ...ตรู คอนเสิร์ตออกมาจะเป็นยังไงวะเนี่ยะ กลุ้มเว้ย....

ส่วนเพลงเดี่ยวกะปอมน้อยได้เพลง "That's the way I like it" โอ้แม่เจ้า เพลงฝรั่ง แถมยังต้องเต้นอีก ดิสโก้เชียวนะเฟรมเอ๊ย นึกภาพไม่ออกเลยทีเดียว คอยลุ้นกันไปก็แล้วกัน

พอเห็นตอนซ้อมกับเจ้าเจมส์เพลง "เกรงใจ" แล้ว ก็นึกชมในใจ สองคนมันสู้กันดีวุ้ย ใช้ได้ ใช้ได้

มาถึงวันซ้อมใหญ่ ได้ข่าวว่าเฟรมวิ่งแล้วหกล้มเข่ากระแทกขอบปูน แล้วจะเต้นได้มั้ยเนี่ยะ ทำไมวีคนี้ซวยนักหนาอ่ะเฟรมเอ๊ย

ประชุมครู บรรดาครู ๆ ก็เป็นห่วงกัน ว่าจะหายทันวันเสาร์รึเปล่า วันนี้ก็ร้องไปเฉย ๆ ก่อนแล้วกัน แต่ครูนิวก็พูดประมาณเฟรมมันไม่ยอมหรอก ต้องทำให้ได้ เชื่อเถอะ ปรากฎว่าเฟรมเป็นอย่างที่ครูนิวพูดจริง ๆ เต้นเกินร้อย เด้งเกินร้อย มันส์จริง ๆ เล้ย เฟรมเอ๊ย ประทับใจเฟรมอีกเท่าตัว มาดูภาพเด้งหน้าเด้งหลังของเจ้านี่กัน

และ That's the way...Aha Aha...I like it ฉบับซ้อมใหญ่ สนุกจริง ๆ ชอบ ๆ กะปอมน้อยของเราแดนซ์ก็ได้ด้วย แรงอีกต่างหาก ชื่นชม ชื่นชม

ด้วยความที่เห็นเจ้าไทด์ออกจากเกมส์เมื่อวีคที่แล้ว ทั้ง ๆ ที่คะแนนก็เยอะ NaaToy ก็เลยตั้งปณิธานไว้ว่าถ้าวีคนี้เจ้าเฟรมยังไม่ออกล่ะก็ จะโหวตให้เจ้าเฟรมไปเล่นกีตาร์ที่อิมแพคสักหน่อย หลังจากไม่เคยโหวตให้ใครเลยนับตั้งแต่ AF1 กับ AF2 คิดดูแล้วกันว่าอินกับเจ้านี่ขนาดไหนกัน

เจ้าเฟรม กะปอมน้อย (เอเอฟแปด) Week 6

วีคนี้เป็นวีค Inlove กะปอมของเราก็ได้เพลงคู่ร้องกับเจ้าแพรวา เพลง "หนุ่มบาวสาวปาน" เหมาะกันดีอย่างกับปี่กับขลุ่ย โจ๊ะ ๆ ห้าว ๆ กันทั้งคู่ มันดีจริง ๆ

ส่วนเพลงเดี่ยวเจ้านี่ก็ได้เพลง "พรหมลิขิต" ก็ดูแล้วชิล ๆ กันไป แต่มีปัญหาที่ทำไมเจ้าเฟรมถึงเข้าใจว่าตัวเองได้เล่นกีตาร์ขึ้นคอนเสิร์ตก็ไม่รู้ หลังจากที่พากเพียรขอครูเต๋าเล่นกีตาร์ทุกสัปดาห์ เพราะฉะนั้นเวลาเจ้าเฟรมฝึกเพลง "พรหมลิขิต" ก็ฝึกพร้อมกีตาร์ไปด้วย ทั้ง ๆ ที่ยังไม่มีใครคอนเฟิร์ม เฮ้อ...เด็กหนอเด็ก

แล้วพอมาถึงวันซ้อมใหญ่ถึงรู้ว่าเหล่าครู ๆ ไม่ได้อนุญาตให้เห็นกีตาร์ เพราะร้องก็ยังไม่ได้เรื่อง เนื้อก็จำไม่ได้ เล่นกีตาร์อีก พังกันไปแถบ ๆ แน่ แต่ครูคอนเฟิร์มว่าได้เล่นกีตาร์แน่นอนถ้าได้อยู่ต่อ วันซ้อมใหญ่หน้าเจ้าเฟรมก็เลยประมาณว่าฝันสลายไปพักหนึ่ง แต่ NaaToy ก็ดีใจที่เจ้านี่ไม่นอยด์ พอซ้อมใหญ่เสร็จ พอดีช่วงนั้นทีวีตัดไปตอนที่ต้นกำลังนอยด์อยู่ที่โต๊ะนอกบ้าน NaaToy ได้ยินเสียงแว่ว ๆ เพลง "พรหมลิขิต" ของเจ้ากะปอมน้อย ก็ดีใจที่ยังตั้งใจฝึก ไม่นอยด์ ดีมากเจ้ากะปอมเอ๊ย สมแล้วที่ NaaToy เชียร์ถูกคน มาดูหน้าตา ท่าทาง ตอนฝันสลายของเจ้าเฟรมกันดีกว่า ได้อารมณ์ดี

พอถึงคอนเสิร์ตวันเสาร์ ไอ้เราก็นึกว่าเจ้านี่คงเซ็งจิตแน่นอน คงได้ไม่ค่อยดีนัก แต่พอเพลง "หนุ่มบาวสาวปาน" มันทำได้ดีวุ๊ย ก็เลยใจชื้นขึ้นมานิดนึง รอดูเพลงเดี่ยวของกะปอมต่อไป

พอถึงเพลงเดี่ยว ปรากฎว่าทำได้ดีวุ๊ย กะปอมเอ๊ย มิเสียแรงที่เชียร์ ดูกันดีกว่า

แต่ปรากฎว่า วีคนี้เจ้าไทด์ พี่ที่แสนดีที่คอยดูแลเจ้าเฟรมต้องออกจากการแข่งขัน NaaToy ก็แอบกระซิกกับเขาอยู่เหมือนกัน เสียดายกำลังน่ารักอยู่แท้ ๆ ส่วนเจ้าเฟรมถึงกับน้ำตาตกกันเลยทีเดียว ร้องไห้เป็นเด็ก ๆ ขากลับนั่งรถกลับบ้านแม็ค เจ้าเฟรมร้องไห้ไปกินกล้วยไป เห็นแล้วก็เศร้าอ่ะนะ อีกใจหนึ่งก็ขำว่ะ คือทั้งหิวทั้งเศร้าในเวลาเดียวกันน่ะ เลือกอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งไม่ได้ มันก็เลยเป็นภาพที่ทั้งเศร้าและตลกในเวลาเดียวกัน สงสารเฟรม ไม่อยากลงภาพ ไปดูใน youtube เองก็แล้วกัน

พอถึงบ้านแม็คเจ้านี่ก็กอดเจ้าแพรวร้องไห้อีก ความเป็นเด็กยังมีเต็มเปี่ยมเลย แม้ว่าจะลามกไปหน่อยก็ตาม

วันอาทิตย์ คาดว่าบรรดาแฟน ๆ เจ้าเฟรมคงติดตามการดูรีรัน ดูซีดีที่เจ้าไทด์จะมาพูดกับเพื่อน ๆ NaaToy ก็เป็นหนึ่งในนั้น ก็เห็นเจ้าเฟรมสะอึกสะอื้นอีก สงสารอ่ะ ดูซีดีไปก็แอบเช็ดน้ำตาไป เด็กน้อยเอ๊ย

ปกติพอได้รับโจทย์แล้ว เจ้าเฟรมก็จะไปเช็คคีย์ แกะคอร์ด ตามปกติ วันนี้เจ้าเฟรมก็ทำเหมือนเดิม เพลง"เกรงใจ" โคตรมันส์เลย แต่กะปอมน้อยของเราแกะคอร์ดไป ร้องไห้ไป แบบว่า...โคตรเศร้าเลยอ่ะ ได้อารมณ์จริง ๆ เด็กน้อยเอ๊ย เข้าใจอารมณ์เหงาได้เลย อารมณ์ที่จู่ ๆ ก็ขาดคนที่รักไป แต่...วีคนี้วีคแดนซ์นะเฟ้ยเฟรม สู้ ๆ เว้ยเฟรม ได้แต่เชียร์อยู่ที่บ้าน คาดว่าแฟน ๆ คงเอาใจช่วยเจ้าเฟรมเยอะเป็นแน่ มาดูภาพบาดตาบาดใจกันดีกว่า

เจ้าเฟรม กะปอมน้อย (เอเอฟแปด) Week 5

วีคนี้เป็นวีคเพลงอกหัก ได้เห็นฝีมือการเทียบคีย์ แกะคอร์ด ทำ Backing Track ของเจ้าเฟรมที่ทำให้กับเจ้าเจมส์ในเพลง "เปราะบาง" ทำให้ NaaToy ชอบเจ้านี่ขึ้นมาอีก 3 เท่าตัว และอาจเป็นเพลงที่เจ้าเฟรมชื่นชอบอยู่แล้วก็ได้ ก็เลยมันส์ในอารมณ์ซะ วีคนี้วงโคตรหล่อถือกำเนิดเกิดขึ้นมา อันประกอบไปด้วย เฟรม เต๋า คชา (เครดิตตามภาพนี่เลย)

เพลงหมู่มวลของวีคนี้ของวงโคตรหล่อคือเพลง "เงียบ ๆ คนเดียว" ส่วนเพลงเดี่ยวเจ้าเฟรมได้เพลง "แพ้คำว่ารัก" แล้ว NaaToy ก็ค่อนข้างชอบเพลงหมู่ของวงโคตรหล่อนี้แต่รองจาก "นักโทษประหาร" ชอบทั้งซ้อมใหญ่กับวันคอนเสิร์ตเลย ว่าแล้วมาลงให้ชมกันซะดีกว่า อ้อ...วีคนี้ คุณครูและใครต่อใคร เริ่มเรียกเจ้าเฟรมเป็นกะปอมแล้ว จากท่าทางที่จุ๊กจิ๊กดุ๊กดิ๊กบนเวทีของเจ้านี่

และต่อไปก็เป็นเพลงเดี่ยว ที่มีเพื่อน ๆ มาเล่นเป็นรีวิวประกอบเพลงให้ แต่ในคอนฯ มีน้องแววคนที่แอบปลื้มพี่เฟรมมาเล่นรีวิวให้ แหม...ก็ชงกันไป แต่ NaaToy ชอบในซ้อมใหญ่มากกว่าในคอนเสิร์ต ว่าแล้วก็ดูกันเลย

เจ้าเฟรม กะปอมน้อย (เอเอฟ 8) Week4

และแล้ววีคนี้ก็เหลือ 12 นักล่าฝันตัวจริง ตามภาพ (เครดิตตามภาพ) คงจะเดากันออกว่าใครเป็นใคร

เป็นสัปดาห์เพลงของทาทาและพี่แมว (จีระศักดิ์) คือฝ่ายหญิงเป็นเพลงของทาทา ฝ่ายชายเป็นเพลงของพี่แมว เข้าทางเจ้าเฟรมเพราะส่วนตัวเจ้านี่ก็ชอบพี่แมว แนวร็อค อยู่แล้ว แถมยังได้เพลง "นักโทษประหาร" อีกต่างหาก มันส์เขาล่ะ ส่วนเพลงรวมสามคนก็ได้เพลง "ราตรีสวัสดิ์" ออกแนวฮาร์ดร็อคกันเลยทีเดียว มันส์มาก

ภาพในคอนเสิร์ตเลยจ้ะ "ราตรีสวัสดิ์"

ส่วนเพลง "นักโทษประหาร" NaaToy ชอบทั้งตอนซ้อมใหญ่ (ได้ฉายาร็อคตีนกามาจากครูรักซะด้วย) กับในคอนเสิร์ตจริงชะมัด ก็เลยลงทั้งสองตอน เพื่อความสะใจของตัวเอง โดยส่วนตัวชอบเจ้าเฟรมร้องเพลงนี้ที่สุดในรอบสี่วีค มันส์ ได้อารมณ์มาก สมเป็นชาวร็อคจริง ๆ

เจ้าเฟรม กะปอมน้อย (เอเอฟแปด) Week 3

วีคนี้เท่าที่มอง ๆ เจ้าเฟรมก็ปรากฎว่าค่อนข้างสนิทกับน้องยูกิ สนิทแบบ...เฟรมเอ๊ย ตั้งใจหน่อยซิวะ เดี๋ยวโดนครู ๆ เค้าดุหรอก เรียนร้องก็ไม่เอาเนื้อร้องขึ้นมา ต้องคอยดูกับยูกิ หน้าตาก็สดชื่น ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เสียเหลือเกิน เด็กหนอเด็ก

ยิ่งพอขอให้น้องยูกิสอนเต้นเพลง I'm yours หน้าตาก็สุขจริงหนอ ยิ้มได้ยิ้มดี ท่าทางวีคนี้เจ้าเฟรมมีความสุขชะมัด

ช่วงซ้อมใหญ่ได้ดูเพลง "หยุด" เพลงหมู่มวลผู้ชาย ชอบเจ้านี่อีกละ ออกท่าทางได้แรงดี ก็เลยทำให้ดูเด่นโดยปริยาย มาดูกันทีกว่า

แล้วก็มาชอบเพลง "I'm yours" อีก ที่ทำได้ดีอาจเป็นเพราะวีคนี้เจ้านี่มีความสุขล้นเหลือล่ะมั้ง

แต่วันคอนเสิร์ตจริง กลับชอบรันทรูของเพลง "หยุด" มากกว่า แม้มันจะเป็นเบื้องหน้าของเหล่าเทรนเนอร์ และเป็นเบื้องหลังของเจ้าเฟรมก็ตาม แต่มันก็ชัด เด่น มันส์เหลือล้น (โดยเฉพาะช่วง...หยุด...หยุด ตอนท้าย ๆ) ลองดู...

ส่วนเพลง "I'm Yours" เจ้านี่ทิ้งทวนตอนจบไว้ด้วย สร้างสรรค์เหลือเกินเจ้าเฟรมเอ๊ย แต่สนุกสนานดี ชอบ ๆ

เจ้าเฟรม กะปอมน้อย (เอเอฟแปด) Week2

วีคนี้เริ่มด้วยจากการที่น้องแววเอื้อนเอ่ยจากซีดี (น้องออกไปวีคแรก) ว่าแอบปลื้มวี 21 เจ้าเฟรมนี่แหละ เลยทำให้ NaaToy จับตามองเจ้านี่ ว่าทำมั้ยเด็กสาว ๆ ถึงชอบเจ้านี่ และนี่คือจุดเริ่มต้นของการเฝ้าจับตามองเจ้าเฟรมเป็นครั้งแรก

พอได้ดูไปเรื่อย ๆ ก็ไอ้เด็กม.ปลายธรรมดา ๆ หน้าสิว ไม่ได้หล่อเหลาอะไรมากมาย แต่เจ้านี่ธรรมชาติดีชะมัด อยากเล่นดนตรีก็เล่น เล่นเก่งอีกต่างหาก ทั้งกีตาร์ เบส กลอง รอบตัวจริง ๆ แถมแอบมีเสน่ห์อีกทั้ง ๆ ที่หน้าตาก็ธรรมดาสามัญ

ยิ่งพอได้ดูซ้อมใหญ่เพลง "พูดไม่คิด" ร้องกับปู่เต้ เจ้าเฟรมซี้ดอูยตั้งแต่เข้าเพลง แบบ..โคตรตลก แล้วเอ่อ...มันช่างคิดดี ก็เลยยิ่งติดใจเจ้าเด็กคนนี้ขึ้นมาอีก นับตั้งแต่นั้นมาซี้ดอูยก็เลยกลายเป็นสัญลักษณ์ของเจ้าเฟรมไป

ดูซ้อมใหญ่กันเลยดีกว่า

และแล้วในคอนเสิร์ตก็ออกมาเป็นแบบนี้ สนุกสนานมากมาย

เจ้าเฟรม กะปอมน้อย (เอเอฟแปด) Week1

ซีซันนี้เป็นซีซันที่มีว่าที่นักล่าฝันถึง 24 คนด้วยกัน แรก ๆ ก็จับตาดูแต่น้องทีมกับเจ้าแพรว ก็เลยไม่ค่อยได้สนใจใครมากนัก

ส่วนเจ้าเฟรมมาเข้าเฟรมตอนไหน เมื่อไหร่นั้น มันก็เริ่มมาจากที่เจ้านี่จะต้องมาร้องร่วมกับน้องทีมนี่แหละ

ข้างล่างเป็นภาพการ์ตูน ๆ ของว่าที่นักล่าฝันทั้ง 24 คน วาดโดยหนอนน้อยเจ้าไทด์วี 1 จะเห็นได้ว่า วี 21 ส่อแววลามกได้ขนาดไหน

และภาพบรรดาเหล่าเทรนเนอร์ วาดโดยเจ้าไทด์วี 1 อีกเช่นกัน

มีอยู่วันหนึ่งได้ดูช่วงที่กลุ่มนี้ซ้อมร้องเพลงกับครูก๊องส์ ก็เล็งเห็นเจ้าเฟรมกำลังเรียนกับครู ครูก็แนะนำการร้องนู่นนี่ แต่จากการมองของ NaaToy เจ้านี่ดูจะไม่ค่อยได้ตั้งใจทำตามที่ครูสอนนัก ก็เลยเริ่มที่จะไม่ชอบใจเท่าไหร่นัก

เพลงกลุ่มซ้อมใหญ่เป็นตามนี้

ส่วนคอนเสิร์ตก็เป็นตามนี้

เจ้าเฟรม กะปอมน้อย (เอเอฟแปด) WorkShop

รอบ Workshop

ยังคงลุ้นน้องทีมเด็กน้อย แต่สุดท้ายเจ้านี่ก็ได้เข้าบ้าน ดีใจ

ส่วนเจ้าแพรว เนื่องจากมาจากสถาบัน จึงไม่ต้องมาชิงรอบ Workshop เข้าบ้านได้เลย ดีใจเหมือนกัน

ส่วนเจ้าเฟรม ใจ NaaToy เอง บอกไม่ค่อยอะไรกับเจ้านี่นัก แต่ดันจำหมายเลขประจำตัวได้เฉยเลย อาจเป็นเพราะเลขจำได้ง่ายด้วยมั้ง A-040

ในใจคิดเจ้านี่ได้ชัวร์ ประมาณว่าไม่ต้องลุ้นกันเลยทีเดียว ถ้าไม่ได้เข้าบ้าน 24 คนนี่ก็ไม่รู้ยังไงแล้ว มาดูการแสดงของเจ้าเฟรม 2 นาทีนี่กันดีกว่า

เจ้าเฟรม กะปอมน้อย (เอเอฟแปด)

หลังจากที่เพิ่งจบซีซั่นไปเมื่อวาน (17 กย. 54) ด้วยเกรงว่าจะลืมเลือนความรู้สึกต่าง ๆ ที่มีต่อซีซันนี้ ก็เลยขอเขียนบันทึกเตือนความจำสักเล็กน้อย

ขอเริ่มตั้งแต่ช่วงออดิชั่นก่อนดีกว่า

เด็กคนแรกที่ติดตามดูเป็นพิเศษก็เห็นจะเป็นเจ้าทีม เด็กน้อยอายุ 15 แต่ตัวโตราวกับอายุสัก 20 ที่เขียร์ก็เพราะความที่เจ้าเด็กคนนี้ตามออดิชั่นเกือบทุกภาค กรรมการคอมเม้นท์อะไร พอภาคต่อไปก็แก้ไขปรับปรุงให้ เห็นถึงความพยายามก็เลยแอบเชียร์เบา ๆ

คนที่สอง เจ้าแพรว เด็กอีสาน ร้องเพลงลูกทุ่งได้โคตรเพราะ ทาทาเชียร์เด็กคนนี้สุดฤทธิ์ ก็เลยรู้สึกว่าอยากติดตามเป็นพิเศษ

อีกคน เจ้าเฟรม คือช่วงนั้นจะดูออดิชั่นภาคต่าง ๆ โคตรเยอะ ออดิชั่นภาคอีสานก็ดูผ่าน ๆ ไป พอได้ยินเสียงเจ้าเฟรมปั๊บ เสียงเจ้านี่ไม่เหมือนคนอื่น น่าฟัง ต้องรีบเงยหน้าขึ้นมองดู นับจากนั้นก็เริ่มจับตามอง แต่น้อยกว่าเจ้าสองคนนั่นเยอะ

 

การออกกำลังกายเสมือนจริง

หลังจากที่ NaaToy หายหน้าหายตาไปนานแสนนาน จากอาการ Failed อะไรบางอย่างในชีวิต ปีใหม่่นี้อาการดีขึ้น ก็เลยได้เวลา UpDate Block กันซะที

พอได้อ่านบทความนี้จาก EzineArticles เช่นเคย ก็เลยได้เจออะไรแปลกๆ ใหม่ๆ เยี่ยงนี้ ซึ่งมันอาจไม่ได้แปลกๆ ใหม่ๆ สำหรับคนอื่น แต่สำหรับ NaaToy รู้สึกมันน่าสนใจดีน่ะ อ่านก็เลยก็แล้วกันนะจ๊ะ

คุณอาจเคยได้ยินคำต่อไปนี้ “ออกกำลังกายเสมือนจริง ครูฝึกเสมือนจริง และฝึกส่วนตัวทางออนไลน์?” ดูเหมือนกันนิยายวิทยาศาสตร์ใช่มั้ย? มันไม่ใช่อีกต่อไปแล้ว

และนี่ก็คือเหตุผลว่าทำไมการฝึกส่วนบุคคลเสมือนจริงจึงกลายเป็นทางเลือกโปรดทางหนึ่งสำหรับคนที่กระตือรือร้นในการออกกำลังกายทั่วโลก

1. ประหยัดได้อย่างมากมายมหาศาล เนื่องจากครูฝึกส่วนตัวอยู่ประจำที่ คุณสมบัติและประสบการณ์ของครูฝึก การจ้างครูฝึกส่วนตัวจึงใช้ค่าใช้จ่ายเยอะมาก เรารู้กันดีว่าครูฝึกส่วนตัวสร้างทางลัดเพื่อให้เราประสบผลในการออกกำลังกายได้เร็วขึ้น แต่ความจริงแล้ว การจ้างครูฝึกส่วนตัวไม่เหมาะกับงบประมาณของทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงเศรษฐกิจตกสะเก็ดเช่นนี้ ต้องขอบคุณเทคโนโลยี การฝึกเสมือนจริงช่วยลดค่าใช้จ่ายได้

2. เป็นการออกกำลังกายเฉพาะตัว เราสามารถเลือกโปรแกรมการออกกำลังกายได้หลายรูปแบบ ลดไขมัน เพิ่มความแข็งแรง เสริมสร้างกล้ามเนื้อ หรือผสมผสาน ไม่ว่าคุณโปรดการออกกำลังกายที่ยิมหรือสะดวกในบ้านหรือที่ทำงาน การออกกำลังกายเสมือนจริงสามารถปรับไปได้ตามความต้องการของคุณ นอกจากนี้ การฝึกของคุณยังถูกออกแบบด้วยมืออาชีพและยืนยันผลที่ได้

3. ใช้ได้ง่ายๆ เข้าอินเตอร์เนต ใส่ชื่อผู้ใช้และรหัสผ่านเพื่อเข้าระบบ...ก็แค่นั้น! ง่ายๆ ใช่มั้ย? ใช่!

4. ยืดหยุ่น จะฝึกที่ไหนเมื่อไหร่ก็ได้! ต่างประเทศ? ไม่มีปัญหา เข้าอินเตอร์เนทที่โรงแรมหรือร้านกาแฟ แล้วดาวน์โหลดการฝึกของคุณซะ แล้วคุณก็พร้อมที่จะฝึกต่อไป

5. สนับสนุนและกระตุ้นคุณอย่างต่อเนื่อง ต้องการความชัดเจนในการออกกำลังกาย? ต้องการคำแนะนำด้านโภชนาการ? ไม่มีปัญหา! ครูฝึกเสมือนจริงคอยช่วยคุณอยู่เสมอ ถ้าคุณขาดแรงจูงใจ ครูฝึกเสมือนจริงจะให้คำแนะนำและเคล็ดลับเพื่อทำให้คุณถึงเป้าหมายได้เร็วขึ้น อีกนัยหนึ่งก็คือคุณแค่เพียงอีเมล์หรือโทรหาครูฝึก เพื่อคุณจะได้ไม่ต้องต่อสู้อยู่เพียงลำพัง

6. เวลาและการเดินทาง ลืมเรื่องการจราจรติดขัดในเมืองเพียงเพื่อพบครูฝึกส่วนตัวหรือเข้าคิวรออุปกรณ์ในยิมไปได้เลย ด้วยการฝึกเสมือนจริงคุณจะประหยัดน้ำมันและเวลาในการเดินทางไปได้