China Trip (ตอน 4)

จากนั้นก็ไปยังวัดหัวจ้าง ซึ่งถือว่าเป็นต้นกำเนิดพระโพธิสัตว์ผู่เสียน มีความสูงกว่า 41 เมตร สร้างด้วยทองสำริดทั้งองค์ เป็นองค์ทองที่ใหญ่ที่สุดในโลก มี 10 พระพักตร์ประดิษฐานอยู่บนหลังช้าง 4 เศียร

ขอบอกว่าเราไม่มีบุญที่ได้เห็นเต็มองค์ เพราะหมอกมากมายมหาศาล แถมฝนยังตกพรำ ๆ อากาศทั้งหนาว ทั้งชื้น อุณหภูมิประมาณ 2 องศา หนาวได้มากมายก่ายกอง หนาวที่สุดในชีวิตก็ว่าได้

ช่วงที่กำลังรอขึ้นกระเช้า (ลงเขา) ความที่อากาศมันหนาวอ่ะนะ ปวดฉี่เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว ก็แวะห้องน้ำเสียหน่อย ปรากฎว่าสาวจีน รุ่นเอ๊าะ ๆ เธอเข้าห้องน้ำโดยที่ไม่ปิดประตูเล้ย เป็นสาวเป็นนางแท้ ๆ ด้วยความเป็นสาวไทยรูปร่างหน้าตาบอบบาง มีความรู้สึกละอายแทน จึงได้แต่จรลีจากห้องน้ำนั้นมาทั้ง ๆ ที่ปวดชิ้งฉ่องสุดฤทธิ์

จากนั้นเราก็ต้องนั่งรถปุเลง ๆ ไปวัดเป้ากั่ว (วัดตอบแทนคุณประเทศ) ไอ้ตอนที่เรานั่งรถไปน่ะ เราก็หลับ ๆ ตื่น ๆ ไกด์เล่าอะไรให้ฟังก็ไม่เคยได้ฟัง จะตื่นมาอีกทีที่รถจอดให้เข้าห้องน้ำ พอเราทำธุระเสร็จเรียบร้อย คนในคณะก็คุยกันถึงเรื่องที่ไกด์เล่าไม่ว่าจะเป็นบูเช็คเทียน เตียวเสี้ยน ซึ่งเราก็งง ทำไมเราไม่เคยได้ยินเลยฟะ แถมมีเรื่องเหมาเจ๋อตุงอีก ก็ไม่เคยได้ฟังเลย นั่นแสดงว่า ตรูหลับมาตลอดทางจริง ๆ เหมือนกับเกิดมาไม่เคยได้นอนยังไงยังงั้น

ถึงวัดเป้ากั่ว ส่วนตัวเป็นวัดที่ชอบมาก เพราะมันดูเก่า ดูขลังดี เหมือนกับที่เราได้ดูได้เห็นในหนังจีนกำลังภายใน งามจริง ๆ ชอบมากมาย

วันนี้เราต้องไปพักที่เมืองหย่าอัน ระหว่างทางนั่ง ๆ นอน ๆ มองดูรถที่สัญจรกันไปมา ก็เห็นรถโฟล์ค PASSAT กันขวักไขว่ ก็คิดว่าคนจีนรวยกันเยอะว่ะ แต่จากที่ไกด์บอก ปรากฎว่ารถรุ่นนี้ผลิตที่ประเทศจีนนี่เอง ราคามันก็เลยต่ำหน่อย ประมาณห้าแสนกว่าบาท แต่คนที่จะมีรถใช้ได้ก็เป็นคนที่ต้องมีเงินเหมือนกันเพราะภาษีที่นี่แพงมาก

คืนนี้เราต้องเตรียมเสื้อผ้าไว้อีกกระเป๋าหนึ่งด้วย เพราะพรุ่งนี้เราจะไปพักที่บริเวณธารน้ำแข็งกัน ส่วนกระเป๋าใบใหญ่นั้นไว้บนรถบัสด้านล่างเขา เพราะเราต้องนั่งรถของอุทยานขึ้นไป เอารถบัสขึ้นไปไม่ได้