จากกำหนดการเดินทางแล้วจึงรู้ว่าตัวเองจะได้ไปที่อุทยานมู่เก๋อฉัว ทะเลสาบ 7 สี ไห่หลัวโกว-สวรรค์ธารน้ำแข็ง และเสริมบารมีกับพระโพธิสัตว์ผู่เสียน ทองคำ 10 เศียร อ่านกำหนดการเดินทางคร่าว ๆ จะจำได้ก็แต่เฉิงตู ภูเขาง๊อไบ๊ เนื่องจากเป็นสถานที่ที่ได้ยินบ่อย พอมีคนมาถามว่าไปไหนบ้าง ก็จะตอบได้แค่ว่าเฉิงตู ง๊อไบ๊ อย่างอื่นจำไม่ได้ อย่ามาถาม
แล้วก็ถึงวันเดินทาง วันที่ 17 ตค. 52 หัวหน้าคณะทัวร์นัดพร้อมกันที่สุวรรณภูมิตอนเที่ยงคืน มันก็คือวันที่ 18 นั่นแหละ แต่มันช่าง โอ้...แม่เจ้า ทำไมมันต้องบินดึกดื่นค่อนคืนขนาดนั้น ไอ้เรารึก็พยายามอย่างยิ่งที่จะนอนช่วงกลางวันเก็บแรงไว้ เพราะกลัวจะไม่มีแรงเที่ยวหลังจากลงเครื่องบิน พอตั้งใจจะนอนมันก็ไม่หลับ ก็ช่างมัน แต่ดีนะ ได้ดูมูยุลตอนจบ แม้มันจะไม่ประทับใจเท่าไรก็ตาม เอ๊ะ...แล้วมันเกี่ยวอะไรกันเนี่ยะคณะทัวร์มีด้วยกัน 23 คน แต่เรารู้จักกับพี่ ๆ อีก 3 คน ก็ไม่เป็นไรเพราะเดี๋ยวมันก็ไปคุยไปรู้จักกันเองแหละ คนเรามันก็ต้องเปิดหูเปิดตากันบ้าง อะไรกันบ้าง
เราต้องนั่งเครื่องไปลงที่เซินเจิ้นก่อน ซึ่งก็โคตรดีเลย์ ก็เอาวะ...ทำไงได้ ก็ทนกันไป พอถึงเซินเจิ้น เราก็ต้องต่อเครื่องไปลงที่เฉิงตูต่ออีก เพราะเครื่องที่มันดีเลย์มาตั้งกะแรก มันก็ต้องดีเลย์กันไปอีก ดีเลย์กันมันส์ไปเลย
ขึ้นรถบัสได้ก็หลับ ๆ ตื่น ๆ เป็นการเที่ยวที่แบบว่า...ตกลงว่าจะมานอนหรือมาเที่ยวกันแน่ ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
No comments:
Post a Comment