ระหว่างที่ยังเป็นนักศึกษาเรียนปริญญาโทอยู่ โกโบริก็พักอยู่คนเดียวที่อพาร์ตเมนต์
มีอยู่วันหนึ่งคุณป้าที่ทำงานรับซักรีดให้กับผู้เช่าอพาร์ตเมนต์ซึ่งรู้สึกกับโกโบริเป็นอย่างดีก็แนะนำโกโบริว่า มีคุณแม่คนหนึ่งเพิ่งย้ายบ้านมาจากเมืองอื่น ต้องการหาครูพิเศษให้กับลูกสาวที่เรียนชั้นมัธยม 3 คุณป้านัดให้โกโบริไปพบกับแม่ของเด็กคนนี้ที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง เมื่อโกโบริไปพบ ก็ได้ทราบว่าลูกสาวของเธอเป็นเด็กมีปัญหา ชอบเกเร ทำตัวเป็นนักเลง เสพยา ขายตัว ลักขโมย เคยถูกตำรวจจับเพราะทำผิดกฎหมาย เข้า ๆ ออก ๆ สถานพินิจอยู่หลายครั้ง ทุกครั้งที่ต้องเข้าไปอยู่สถานพินิจก็ต้องย้ายโรงเรียน จนในที่สุดแม่ก็รู้สึกอับอายขายหน้า อยากจะหนีไปอยู่ในสังคมอื่นที่ไม่มีใครรู้จัก จึงพากันย้ายบ้านย้ายเมืองมาอยู่ที่นี่ ส่วนพ่อของเธอไม่ได้ย้ายตามมาเพราะยังคงต้องทำงานอยู่ โกโบริไม่ปฏิเสธที่จะช่วยเป็นครูสอนพิเศษให้ เมื่อโกโบริเจอกับเด็กสาวคนนี้ครั้งแรก สมมติให้ชื่อว่าฮิเดโกะ เขาก็รู้สึกถูกชะตา รู้สึกเหมือนกับว่าเป็นน้องสาว ไม่ว่าฮิเดโกะจะเล่าอะไร โกโบริก็เปิดใจกว้างรับฟังด้วยใจดี ฮิเดโกะรู้สึกสบายใจที่มีคนเข้าใจเธอ เพราะที่ผ่านมามีแต่คนดูถูก ดูหมิ่นเธอ แต่โกโบริไม่ตำหนิเธอเลย ฮิเดโกะรู้สึกไว้วางใจและเชื่อฟังโกโบริ และค่อย ๆ มีความเชื่อมั่นในตัวเองกลับคืนมา กล้าเผชิญหน้ากับคนอื่น จนกระทั่งกลับไปเข้าโรงเรียนอีกครั้ง ผลการเรียนของเธอค่อย ๆ ดีขึ้น จนในระดับมัธยมปลายดีขึ้นมากขนาดได้คะแนนเป็นที่ 2 ของโรงเรียน จนไม่น่าเชื่อว่าเธอจะทำได้ พอเรียนจบชั้นมัธยมปลาย เธอก็สามารถสอบเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยที่ดีได้ แม้จะสอบติดเป็นคนสุดท้าย แต่ก็เรียนจบปริญญาโทออกมา ได้ทำงานเป็นครู ฮิเดโกะมีความรู้สึกที่ดีกับโกโบริเหมือนเขาเป็นพี่ชายที่คอยให้กำลังใจเธอ
No comments:
Post a Comment