ว่าด้วยเรื่องของหอมชีส......(ตอน 1)

สืบเนื่องจากเรื่องที่แล้วได้เกริ่นไว้ว่าจะเล่าขานเรื่องราวคนโปรดของ NaaToy สักกะหน่อยนึง ชาญณรงค์ หอมชิต (อ๊อฟ) นั่นแหละ

เริ่มแรกที่ได้ดูการถ่ายทอดสดการคัด 12 คนเข้าบ้านน่ะ อ๊อฟเป็นคนแรกสุดที่ครูเป็ดประกาศว่าได้รับการคัดเลือกเป็นนักล่าฝันคนแรก ยังจำได้ที่ว่าก่อนครูเป็ดประกาศ มีการชมเจ้านี่ประมาณว่าอ๊อฟมีความเป็นผู้ชาย ผู้ชายที่พยายามเต้น พอครูเป็ดจะประกาศว่าเข้ารอบหรือเปล่า เจ้านี่ก็ประมาณว่าลุ้น ก็เงยหน้ามองเพดาน แทนที่จะมองคนพูด จนครูเป็ดบอกให้มองแก เอ่อ...มันก็ตลกดี คนมันกำลังลุ้น กำลังตื่นเต้นน่ะเนอะ พอประกาศว่าได้เจ้าอ๊อฟก็กระโดดดีใจสุดฤทธิ์ มือไม้เหมือนตำครกอะไรสักอย่าง เข้าใจว่าดีใจน่ะ แล้วตอนหยิบแผ่นป้ายเลือกเบอร์ เจ้านี่ก็ทำเหมือนเล่นเกมส์โชว์อย่างไงอย่างงั้น มีการให้คนดูช่วยเลือกด้วย เอ่อ...ตลกดีว่ะ

แต่ NaaToy ไม่ได้ประทับจิตประทับใจอะไรเจ้านี่มากมาย เนื่องจาก ไม่เห็นจะมีวี่แววมาก่อน (ประมาณว่าม้ามืด คล้าย ๆ กับเจ้าที) หน้าตาก็งั้น ๆ กรรมการเลือกมาได้ไง ยิ่งพอเห็นว่ามีป้ายไฟมาเชียร์อีก แรกสุดนึกว่ามาเชียร์อ๊อฟศุภณัฐ แต่อ๊อฟไม่มานี่นา ก็คิดไปอีกว่าโห...ลงทุนเฟ้ย ในใจกลับหมั่นไส้ตั้งกะแรกด้วยซ้ำ

นับตั้งแต่คืนนั้นเป็นต้นมา เจ้าชาญณรงค์ หอมชิต ก็กลายเป็นอ๊อฟวีสอง เอเอฟหก ไปในที่สุด

** ขอบคุณภาพงาม ๆ จากเจ้าของภาพ เครดิตตามภาพเลยค่ะ **

** สำหรับบางคนที่ไม่ได้ติดตามเอเอฟหกแล้วล่ะก็ ที่เรียกเจ้าอ๊อฟว่าหอมชีสสสส..นั้น มันมาจากการเพี้ยนเสียงของคำว่า "หอมชิต" ซึ่งเป็นนามสกุลเจ้านี่นั่นเอง **