เอเอฟหก

สืบเนื่องจากหนีไปติดเอเอฟหกนานถึงสามเดือน ข่าวสารบ้านเมืองแทบจะไม่รู้ ละคงละครก็ไม่ได้ติดตาม แทบไม่ได้ออกกำลังกายอีกต่างหาก เนื้อตัวอืดถืดไปหมด จบซีซั่นชีวิตกลับมาเป็นปกติเหมือนเคย

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป ถึงจะมีกะจิตกะใจเข้ามาเขียนอะไรต่อมิอะไร เนื่องจากความขี้เกียจติดตามตัวตลอดเวลา ตอนนี้จะพยายามค่อย ๆ ดึงมันออกไปทีละนิด ๆ

แต่อย่างว่า ขอเขียนเรื่องราวเหล่านี้เกี่ยวกับเอเอฟหกก่อนแล้วกัน มันเป็นเรื่องราวที่ NaaToy รู้สึกสบายใจดี ก็เลยขอเขียนเก็บไว้หน่อยนึง

เริ่มเลยแล้วกัน...สุดยอดนักล่าฝันปีนี้ก็เป็นไปตามที่หลายคนเก็งไว้ เจ้าซานินั่นเอง เจ้านี่เก่งไปหมดทุกอย่าง สมควรแล้วน้อง สมควร ถ้าไม่ได้ที่หนึ่งรายการนี้ก็แย่แล้ว ยิ่งได้ดูในคอนเสิร์ต ถึงแม้จะดูทีวีก็ตาม แต่หนูนิก็เจ๋งสุดยอดจริง ๆ ร้องเพลงแบบเพลิน ๆ สบาย ๆ เหมือนเพลงร้องง่าย ๆ เจ๋งมาก กับเจ้าแอนอีกคน ร้องเพลงลีลาท่าทางสวยงามไปหมด ชอบมากมาย สมควรแล้วที่ได้เป็นที่หนึ่งและที่สอง ดีใจด้วยจริง ๆ

แต่สองคนนี้กลับไม่ใช่นักล่าฝันคนโปรดของ NaaToy แต่เป็น...วีสอง ชาญณรงค์ หอมชิต (อ๊อฟ) นั่นเอง ติดตามต่อไปแล้วกันว่า ทำไม NaaToy ถึงได้ชื่นชมเจ้าอ๊ออฟเป็นพิเศษ

** ขอบคุณภาพงาม ๆ เครดิตตามภาพเลยค่ะ **