และแล้วก็มาถึงวันพฤหัส ซึ่งเป็นวันซ้อมใหญ่ เจ้าอ๊อฟต้องมาโชว์ในเพลง “ใจกลางความเจ็บปวด” NaaToy นั้นไม่เคยเห็นเจ้านี่ซ้อมร้องมาก่อนเล้ย หรือ...ไม่อยู่ในสายตาก็ไม่รู้ ดูเจ้านี่เป็นครั้งแรกก็เอ่อ...ร้องงั้น ๆ แต่สุดท้ายมีปล่อยมุกด้วยการร้องไห้ ตอนเกือบ ๆ จะจบเพลง หันหลังปาดน้ำตา หันหน้ามาจะร้องเพลงต่อ ก็ร้องไม่ได้ น้ำตามันจะไหล ก็หันหลังไปปาดน้ำตาอีก จนเพื่อน ๆ ช่วยกันร้องจนจบเพลง หูย...น้องเอ๊ย ร้องไห้ได้แมนมาก ประมาณว่า... ตอนจบอินไปกับเพลง เห็นหน้าเพื่อน ๆ คิดว่าวันเสาร์เพื่อนออกไปคนนึง คำว่า...อ้างว้าง มันโดน ก็เลยร้องไห้ วันนั้นเจ้าอ๊อฟก็เลยได้ใจ NaaToy ไปเต็ม ๆ คอยลุ้นว่าวันเสาร์จะร้องไห้หรือเปล่าว้าแต่...บอกตรง ๆ เลยว่า รุ่นนี้เก่งกันทุกคนเลย ไม่มีใครร้องเพี้ยนจนเว่อร์เหมือนบางรุ่นเลย ก็ประทับใจอยู่เหมือนกัน
จากนั้น NaaToy ก็เริ่มจับตามองเจ้านี่ ด้วยความนิ่ง ๆ แต่ในคลาสก็มีการเสนอความคิดเห็น ตอบคำถาม บ้างอะไรบ้าง แต่กลับดูดีเว้ยเฮ้ย ยิ้มก็โคตรเท่ห์เลย ซึ่งปกติ NaaToy ก็ชอบคนนิ่ง ๆ แต่ดูดีอยู่แล้วด้วย เหมือนเจ้ากู๊ดเอเอฟห้า เจ้ากู๊ดก็นิ่ง แต่พอยิ้ม หูย...มันจะน่ารักได้อะไรขนาดนั้นพอถึงคลาสครูใหญ่ (คลาสโปรด) ครูรักให้เด็ก ๆ พูดถึงเพื่อน ๆ หะแรกก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่พอครูรักพูดประมาณว่าเจ้านี่เป็นผู้ชายที่กุญแจซอลพูดและมองหน้ามากที่สุด ประมาณว่ากจซ.ให้ความสนิทใจกับผู้ชายคนนี้มากกว่าคนอื่น ๆ แถมเจ้านิวตี้ก็ยังบอกว่าชอบที่จะแกล้ง ตุ้บตั้บ ผู้ชายคนนี้ แล้วก็เพิ่งมารู้จากคลาสนี้เองว่าเจ้านี่ชอบทำอาหารด้วย และด้วยความที่หน้าตากับทรงผมดูเซอร์เซอร์ เหมือนเฉินหลง ก็เลยเริ่มจะสนใจเจ้าอ๊อฟขึ้นมานิดส์นึง ซึ่งก่อนหน้านั้นไม่เค้ย..ไม่เคยจะสนใจอะไร้เลย
วันเสาร์ก็ตั้งหน้าตั้งตาลุ้นว่า เจ้าอ๊อฟมันจะร้องไห้อีกหรือเปล่าว้า... ลุ้นจริง ๆ กลัวว่าน้อยจะคุมไม่ได้ แต่ก็รอดมาได้
** ขอบคุณภาพงาม ๆ เครดิตตามภาพค่ะ **
No comments:
Post a Comment