เรื่องไม่จริงของสาว ๆ ว่าด้วยการฝึกด้วยน้ำหนัก

เรื่องแปลทั้งหมดนี้มีแรงบันดาลใจจากการได้อ่านเว๊ปโปรด TheRyo's GYM บวกกับความอยากรู้เรื่องราวประเภทการออกกำลังกาย บวกกับความอยากแปล บวกกับการอยากหาคนที่มีความรู้ประเภทนี้ มาขัดเกลาเรื่องราวที่ผู้แปลแปล และแก้ไขให้ถูกต้อง เรื่องแปลต่อไปนี้จึงถือกำเนิดเกิดขึ้นมาในเว๊ปโปรดตามที่กล่าวข้างต้น

เริ่มจากผู้แปลรู้สึกว่าตัวเองอ้วน อึดอัด อย่างมากมาย ก็เลยเจียดเงินสมัครเข้าเป็นสมาชิกฟิตเนสแห่งหนึ่ง ความรู้สึกแรก ๆ ก็เหมือนกับคุณผู้หญิงโดยทั่วไปว่า ไม่อยากเล่นเวท เพราะคิดว่าน่าเบื่อ กลัวกล้ามเป็นมัด ๆ ไอ้ที่มันใหญ่อยู่แล้ว ประมาณว่า ต้นแขน ต้นขา น่อง อะไรเทือกนั้น มันจะใหญ่โต ล่ำบึ้กมากมาย ก็เลยเล่นแต่ในคลาสเท่านั้น

ที่ฟิตเนสมีการให้คำแนะนำเรื่องการเล่นเวทในห้องยิม ซึ่งจะต้องวอร์มที่ลู่วิ่งอะไรประมาณนี้ ประมาณ 10-15 นาที จากนั้นก็เล่นเวท แล้วจบด้วยการเบิร์นที่ลู่วิ่งอีกประมาณ 30-45 นาที

แรก ๆ ก็ ฮู้…ไม่เล่นหรอก ก็รู้สึกว่าน่าเบื่อ ทำไมจะต้องมาวิ่งต๊อกแต๊ก ๆ ตั้ง 20-30 นาที แล้วเล่นเวทอีก

สักเดือนกว่าๆ ก็เริ่มรู้สึกว่า มันไม่คุ้มกับเงินที่เสียไป เพราะจะเล่นคลาสได้แค่ 2 วัน ก็เลยเล่นเวทเสียหน่อย แรก ๆ มันก็ไม่สนุกหรอก พอช่วงหลัง ๆ เริ่มมีคนทักว่า ตัวเล็กลง คราวนี้ก็เลยบ้าเล่นเวท เข้าฟิตเนสอาทิตย์ละ 5 วัน

หลัง ๆ เริ่มรู้สึกบ้ากำลัง ก็เลยแวะเวียนเข้าไปหาเรื่องราวตามเว็บไซต์ต่าง ๆ ประเภทเรื่องของสุขภาพ การออกกำลังกาย ก็มาเจอเว๊ปโปรดตามที่กล่าวมาข้างต้นนี้แหละ พออ่านแล้วก็ถูกใจใช่เลย

เรื่องแปลเรื่องแรกเกี่ยวกับการออกกำลังกายต่อไปนี้ จึงถือกำเนิดเกิดขึ้นมา ด้วยประการฉะนี้แล... http://www.theryo.com/2007/04/myth_of_women/